section-450ad69
Komornik Sądowy jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Ma prawo stosować określone w przepisach środki przymusu w celu wyegzekwowania świadczenia należnego wierzycielowi.
Komornikowi oprócz egzekwowania świadczeń pieniężnych i niepieniężnych powierzone są następujące zadania:
◦ zabezpieczanie roszczeń w sprawach o roszczenia pieniężne i niepieniężne
◦ wykonywanie postanowień o zabezpieczenie spadku
◦ sporządzanie spisów inwentarza
◦ na polecenie sądu – osobiste doręczanie adresatowi zawiadomień sądowych, pism procesowych oraz innych dokumentów sądowych
◦ sporządzenie protokołu stanu faktycznego
◦ na wniosek organizatora licytacji – sprawowanie urzędowego nadzoru nad dobrowolnymi publicznymi licytacjami, z przybiciem najniższej lub najwyższej oferty
Windykator jest pracownikiem określonej firmy windykacyjnej. Nie jest funkcjonariuszem publicznym i nie działa w imieniu państwa, lecz w imieniu określonego przedsiębiorstwa. Nie posiada uprawnień takich jakie posiada komornik, np. nie może przeszukać pomieszczeń dłużnika, zarządzić przymusowego otwarcia drzwi, zająć ruchomości. Jego rola powinna się sprowadzać do prób polubownego załatwienia sprawy z dłużnikiem na etapie postępowania przed egzekucją sądową.
Jest to określony przepisami dokument który stanowi podstawę wszczęcia egzekucji. Komornik nie może wszcząć egzekucji na żądanie wierzyciela, który nie posiada tytułu wykonawczego. Co jest tytułem wykonawczym szczegółowo określa Kodeks postępowania cywilnego. Są to np. opatrzone klauzulą wykonalności prawomocne orzeczenia sądu, ugody zawarte przed sądem. Tytułem wykonawczym może być w określonych okolicznościach także akt notarialny (np. w sytuacji gdy dłużnik w akcie notarialnym poddał się egzekucji co do zapłaty określonej sumy do wysokości w akcie wprost określonej lub oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej).
Wynagrodzenie za pracę
Z wynagrodzenia komornik może potrącić całą kwotę poza kwotą wolną od zajęcia.
• limit górny zajęcia wynagrodzenia - do 50% wynagrodzenia lub do 60% wynagrodzenia w przypadku długów alimentacyjnych,
• konieczność pozostawienia osobie zadłużonej kwoty minimalnego wynagrodzenia
Wysokość zajęcia różni się jednak w zależności od rodzaju umowy, w oparciu o którą dłużnik jest zatrudniony.
Zajęcie wynagrodzenia z umowy o pracę
Z umowy o pracę komornik może zająć maksymalnie 50% wynagrodzenia, ale musi pozostawić dłużnikowi kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oznacza to, że właściwie w większości przypadków zajęta kwota będzie obejmowała wszystko, co zarobiliśmy powyżej tej kwoty.
Zajęcie wynagrodzenia z umowy cywilnoprawnej
Z umowy cywilnoprawnej, czyli zarówno z umowy o dzieło, jak i z umowy zlecenie, komornik może zająć 100% kwoty. Umowy te nie są objęte żadnym zabezpieczeniem, nie dotyczy ich kwota wolna od zajęcia komorniczego. Jeżeli jednak umowa zlecenie lub o dzieło są faktycznym jedynym źródłem dochodu, komornik może wyrazić zgodę na to, by podlegały one tym samym warunkom ochrony, co wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę.
Muszą być jednak spełnione 3 warunki:
• zarobki osoby zadłużonej z tytułu umowy o dzieło/zlecenie mają charakter stały (powtarzalny, czyli wynagrodzenie jest wypłacane z jednakową częstotliwością),
• umowa zlecenia lub o dzieło obowiązuje już dłuższy czas i zwarta jest z jednym pracodawcą,
• dłużnik musi złożyć odpowiednie dokumenty potwierdzające powyższe fakty oraz złożyć wniosek do komornika o potraktowanie umowy zlecenia/o dzieło na równych warunkach, jak umowę o pracę.
W przypadku wynagrodzenia wypłacanego na rachunek bankowy, komornik może zablokować rachunek dłużnika i automatycznie przejmować wszystkie wpływy z wynagrodzenia powyżej kwoty wolnej od zajęcia komorniczego.
Rachunek bankowy
Zajęcie obejmuje wszystkie rachunki Dłużnika. Zajęcie rachunku bankowego skuteczne jest nawet wtedy, gdy komornik nie zna numeru rachunku bankowego Dłużnika. Banki mogą prowadzić następujące rachunki:
– rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze,
– rachunki lokat terminowych,
– rachunki oszczędnościowe, rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszczędnościowych.
Przepisy o rachunkach bankowych stosuje się również do wkładów umieszczonych na rachunku osobistym członka pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej związku zawodowego, a także do rachunków prowadzonych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.
Komornik może zająć rachunek bankowy, który prowadzony jest dla kilku osób wspólnie (dotyczy to również rachunku wspólników spółki cywilnej). Po zajęciu rachunku wspólnego bank dokonuje blokady wszystkich środków zgromadzonych na rachunku bankowym. W takiej sytuacji Dłużnik powinien przedłożyć Komornikowi umowę regulującą prowadzenie rachunku, w terminie tygodnia od zajęcia, aby móc ustalić udziały dłużnika.
Jeśli dłużnik nie przedłoży umowy lub umowa nie określa udziałów wspólników, przyjmuje się, że udziały są równe dla każdego z posiadaczy. Po ustaleniu udziału Dłużnika, komornik zwalnia pozostałe udziały od egzekucji. Jeśli egzekucja prowadzona jest ze środków nienależących do Dłużnika, osoba trzecia (czyli posiadacz tego samego rachunku, który nie jest dłużnikiem) może żądać zwolnienia zajętych środków pieniężnych w odrębnym postępowaniu sądowym.
Przepisy kodeksu postępowania cywilnego pozwalają na prowadzenie egzekucji z rachunku wspólnego dłużnika i jego małżonka, bez uzyskiwania klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika. Taka egzekucja może dotyczyć środków zgromadzonych na rachunku bankowym przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa. Małżonek dłużnika może domagać się zwolnienia spod egzekucji tych środków, które są jego majątkiem osobistym czyli m.in. nabytym przez zawarciem małżeństwa.
Nie podlegają zajęciu z rachunku bankowego:
– świadczenia alimentacyjne,
– świadczenie pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów,
– świadczenia rodzinne,
– dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych,
– zasiłki dla opiekunów,
– świadczenia z pomocy społecznej,
– świadczenia integracyjne, wychowawcze.
Zajęcie rachunku bankowego powinno być ograniczone przez komornika o powyższe świadczenia, ale to Dłużnik powinien poinformować Komornika, że na jego rachunek bankowy wpływa takie świadczenie. Wówczas te świadczenia nie powinny podlegać przekazaniu Komornikowi. Trzeba pamiętać, że zajęcie nie uniemożliwia wypłaty ww. świadczeń bezpośrednio w kasie banku.
W przypadku egzekucji z rachunku bankowego, dla komornika nie ma znaczenia skąd pochodzą pieniądze, które trafiły na zajęty rachunek. Komornik nie ma wiedzy z jakiego tytułu wpływają środki na rachunek bankowy dłużnika, dlatego też zajęcie obejmuje wszystkie kwoty wpływające na rachunek po jego dokonaniu. W razie zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, na który wpływa wynagrodzenie za pracę czy tez świadczenie emerytalno-rentowe, wpłacone z tego tytułu sumy podlegają egzekucji na zasadach ogólnych. Wypłaty świadczeń wolnych od zajęcia można dokonać w kasie banku.
Komornik powinien ograniczyć zajęcie rachunku bankowego o kwoty wypłacane przez zakład pracy tytułem wynagrodzenia za pracę czy świadczenia emerytalno-rentowego, o ile Dłużnik ma również to wynagrodzenie czy emeryturę bądź rentę zajęte przez Komornika. Brak takiego ograniczenia powinienem spowodować ingerencję po stronie dłużnika, tzn. Dłużnik powinien złożyć na piśmie wniosek do Komornika o ograniczenie zajęcia rachunku bankowego o ww. świadczenia.
Świadczenie emerytalno-rentowe
Przepisy, na podstawie których komornicy sądowi są uprawnieni do zajmowania świadczeń emerytalno-rentowych i które wyznaczają zakres przedmiotowej egzekucji, znajdują się przede wszystkim w kodeksie postępowania cywilnego oraz w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 1998 Nr 162 poz. 1118 z późń. zm.). Zgodnie z powyższym aktem prawnym, z przysługującego dłużnikom świadczenia, potrąceniu podlegają m.in.: sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne.
Nieruchomości
Na wniosek wierzyciela komornik może zająć także nieruchomość, która jest własnością dłużnika, bądź udział w nieruchomości wspólnej. Współwłaściciel nieruchomości zostaje zawiadomiony o fakcie zajęcia udziału w nieruchomości wspólnej.
Zajęcie nieruchomości jest równoznaczne z wpisaniem tego faktu do księgi wieczystej nieruchomości. Nieruchomość zostaje wystawiona na licytację i za pieniądze z jej sprzedaży jest pokrywany dług. W kategorii nieruchomości komornik może zająć nie tylko dom, czy mieszkanie, ale także na przykład działkę i garaż, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego czy też użytkowego.
Ruchomości
Komornik może dokonać zajęcia m.in. następujących ruchomości: samochód, telewizor, komputer, laptop, konsola, drukarka, telefon komórkowy, tablet, biżuteria, zegarek, lodówka, kuchenka mikrofalowa, ekspres do kawy, pralka, DVD, sprzęt audio, słuchawki, kamera, aparat fotograficzny, meble (komody, szafki, regały, komplety wypoczynkowe, stół, krzesła, fotele, żyrandol), instrumenty muzyczne, klimatyzator, rower, hulajnoga, narty, deska snowboardowa i inne sprzęty sportowe. Obwieszczenia o licytacjach ruchomości znajdują się na stronie www.licytacje.komornik.pl
Przedmioty których komornik nie może zająć określa Kodeks postępowania cywilnego (art. 829, 831 § 1 oraz 833 § 6). Zgodnie z jego przepisami egzekucji nie mogą podlegać między innymi:
• przedmioty urządzenia domowego,
• zapasy żywności i opału na okres jednego miesiąca,
• pościel i ubrania niezbędne dla dłużnika oraz osób będących na jego utrzymaniu,
• odzież robocza lub ubrania potrzebne do pełnienia służby,
• narzędzia niezbędne dłużnikowi do wykonywania pracy zarobkowej,
• przedmioty niezbędne do nauki,
• przedmioty umożliwiające wykonywanie praktyk religijnych,
• przedmioty codziennego użytku o znacznej wartości użytkowej dla dłużnika, które byłyby sprzedane za cenę niższą od swojej faktycznej wartości,
wózek inwalidzki niepełnosprawnego dłużnika.
Tytuł egzekucyjny może przedawnić się po upływie 6 lat, ale w praktyce, przedawnienie długu u komornika, w dosłownym rozumieniu, nie jest w ogóle możliwe. Wynika to z faktu, że w okresie od dnia rozpoczęcia postępowania egzekucyjnego do dnia jego zakończenia zawieszeniu ulega bieg przedawnienia. Dłużnik nie ma więc co liczyć, że prędzej czy później, ze względu na niemożność wyegzekwowania należności, dojdzie do przedawnienia komorniczego i zamknięcia jego sprawy. Jeśli komornik podejmie decyzję o umorzeniu egzekucji, zacznie biec nowy 6-letni okres przedawnienia tytułu egzekucyjnego. W zasadzie pewne jest, że przed jego upływem sprawa zostanie ponownie skierowana do komornika, co przy okazji przerwie bieg przedawnienia.
Warto wiedzieć, że czasem możliwe jest rozłożenie długu u komornika na raty, przy czym w tym kontekście trzeba mieć na uwadze dwie ważne kwestie. Po pierwsze, prośbę o umożliwienie ratalnej spłaty długu należy kierować do wierzyciela, bo to on jest decydentem postępowania komorniczego. Wprawdzie można ją również zgłosić komornikowi, ale szanse na jej pozytywne rozpatrzenie będą niewielkie – komornik i tak musiałby najpierw skontaktować się z wierzycielem i uzyskać od niego pisemną zgodę.
Wniosek taki należy złożyć w w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do alimentów.
Jeśli rodzic nie płaci alimentów na dziecko, może pomóc fundusz alimentacyjny. Trzeba jednak spełniać kilka warunków, m.in. co do dochodu na członka w rodzinie. Maksymalna wypłata z funduszu to 500 zł miesięcznie. Żeby fundusz alimentacyjny wypłacił pieniądze nie wystarczy sam fakt, że ktoś nie dostaje należnych mu alimentów od zobowiązanej do tego osoby (np. dziecko nie otrzymuje alimentów od ojca). Musi być łącznie spełnionych kilka warunków:
- dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 800 zł,
- alimenty zostały przyznane lub zatwierdzone przez sąd, a ich egzekucja okazała się bezskuteczna,
- alimenty zostały przyznane dziecku od rodzica,
- osoba uprawniona do alimentów nie ukończyła 18 lat, a jeżeli kontynuuje naukę - nie ukończyła 25 lat.
